توضیحی درباره "افزایش قیمت‌ها از منظر اقتصاد سیاسی"

یادداشت پایین رو از رو وبلاگ دکتر سبحانی دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران خوندم و چون خیلی خوب مرتبط با اوضاع روز هم بود برای شما هم گذاشتم بخونید.

به نظرم مقاله خوبیه درباره موضوعات مطرح شده در جلسه آخر

افزایش قیمت‌ها از منظر اقتصاد سیاسی

پیش‌بینی می‌شود در ارتباط با افزایش مجدد قیمت‌های حامل‌های انرژی، تصمیماتی در اقتصاد ملی اتخاذ شود که بارهای تحمیلی بر تولید را سنگین‌تر کند و قدرت خرید پول ملی را که از پشتیبانی توان تولیدی لازم بازمانده است (همانطور که تاکنون در سال‌جاری حدود ۵۰ درصد در قبال پول عمده‌ترین مخالف سیاسی - اقتصادی کشور تضعیف کرده است) باز هم به ضعف بکشاند و مسئولان با چشم بستن بر این لطمه حیثیتی به اقتصاد کشور، همچنان از محقق‌نشدن نرخ‌های تورم منتقدان و درنتیجه پیروزی جهانی خود داد سخن سر دهند.

8 آذر تکرار 13 آبان نبود

اگر بنا به فرمایش اخیر رهبری، بسیجی انقلابی است اما بی‌قانون نیست، جنبش دانشجویی بویژه دوستان بسیج باید به این سوال پاسخی مستدل بدهند که: چه زمانی «دانشجو» مکلف می‌شود که مقرنمایندگی یک کشور دیگر را (که دولت اسلامی متعهد به حفاظت از آن است) به اشغال درآورد؟

وقتی به خوابیدن سر کلاس علاقه پیدا می کنی

کلاسی که بعد از ساعت ناهاره از همون اول تاسیس دانشگاه و مدرسه نقطه برخورد اصطلاحات و تیکه پرانی های استاد و شاگرد بوده.

دلیلشم معلومه "چرته بعد از ناهار"!!

اما تو کلاس هایی که با جناب عبدالله خان گیویان داریم مشکل با خرید چایی و نسکافه در لحظات بحرانی خواب با بودجه فرد خواب آلود یا جیب مبارک استاد این مشکلو برطرف کردیم.

نقدی بر غزلی انتقادی از حافظ

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند         چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس             توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند
گوییا باور نمی‌دارند روز داوری                             کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند  
یا رب این نودولتان را بر خر خودشان نشان           کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند
ای گدای خانقه برجه که در دیر مغان                    می‌دهند آبی که دل‌ها را توانگر می‌کنند
حسن بی‌پایان او چندان که عاشق می‌ کشد        زمره دیگر به عشق از غیب سر بر می‌کنند
بر در میخانه عشق ای ملک تسبیح گوی              کاندر آن جا طینت آدم مخمر می‌کنند
صبحدم از عرش می‌آمد خروشی عقل گفت          قدسیان گویی که شعر حافظ از بر می‌کنند
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند          چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس              توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند
گوییا باور نمی‌دارند روز داوری                             کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند
یا رب این نودولتان را بر خر خودشان نشان           کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند
ای گدای خانقه برجه که در دیر مغان                    می‌دهند آبی که دل‌ها را توانگر می‌کنند
حسن بی‌پایان او چندان که عاشق می‌کشد        زمره دیگر به عشق از غیب سر بر می‌کنند
بر در میخانه عشق ای ملک تسبیح گوی             کاندر آن جا طینت آدم مخمر می‌کنند
صبحدم از عرش می‌آمد خروشی عقل گفت          قدسیان گویی که شعر حافظ از بر می‌کنند

نقدی بر این شعر در ادامه مطلب